C++ สตริง::at() ฟังก์ชัน

วันนี้เราจะมาศึกษาหนึ่งในเมธอดของ C++ string at() และเราจะใช้ตัวอย่างที่หลากหลายเพื่อสาธิตวิธีการแปลงเมธอด string at() ในภาษา C++

อย่างที่เราทราบกันดีว่าเป็นภาษาโปรแกรมเชิงวัตถุที่ช่วยให้โปรแกรมมีโครงสร้างที่ชัดเจน ทำให้สามารถอ่านโค้ดภายในโปรแกรมเดียวกันได้ C++ เป็นภาษาที่ค่อนข้างพื้นฐานและเข้าใจง่าย

บทนำ

ใน C++ กลุ่มของอักขระหรือองค์ประกอบต่างๆ จะอยู่ในประเภทข้อมูล C++ แบบใดแบบหนึ่งที่เรียกว่าสตริงที่อยู่ในเครื่องหมายอัญประกาศคู่ สตริง C++ ใช้เมธอดได้หลากหลาย และเมธอด at() เป็นหนึ่งในเมธอดเหล่านั้น สตริง at() วิธีการใช้เพื่อเข้าถึงตำแหน่งที่แน่นอนของอักขระหรือองค์ประกอบจากสตริง พูดง่ายๆ ในเมธอด at() เราสามารถเข้าถึงอักขระแต่ละตัวจากสตริงอินพุตทั้งหมดในตำแหน่งที่ระบุ ตอนนี้เรามาพูดถึงเมธอด at() และมาดูกันว่าเมธอดนี้ทำงานอย่างไร

ไวยากรณ์

นี่คือไวยากรณ์ของเมธอดสตริง at() ซึ่งช่วยให้เราเข้าใจว่าเรานำไปใช้อย่างไร ในการเรียกใช้เมธอด at() เราเขียนคำหลักที่กำหนดไว้ล่วงหน้าก่อน ซึ่งก็คือ “char” มันจะบอกคอมไพเลอร์ว่าเรากำลังเข้าถึงอักขระจากสตริงอักขระที่ป้อน จากนั้นเราจะเขียนชื่อตัวแปรของสตริงอินพุต (ตัวแปรที่เราเก็บสตริงอินพุตไว้) และต่อเข้ากับเมธอด at() ในเมธอด aSt() เราจะส่งผ่านข้อโต้แย้งบางอย่าง

พารามิเตอร์

รหัส: หมายเลขดัชนีของสตริงอินพุตที่เราต้องการเข้าถึงองค์ประกอบของสตริงอินพุต โปรดทราบว่าหมายเลขดัชนีจะน้อยกว่าหรือเท่ากับความยาวของสตริงอินพุต

size_type: จำนวนเต็มที่ไม่มีเครื่องหมายที่ใช้แสดงขนาดเป็นไบต์ของวัตถุใดๆ

ค่าส่งคืน

ในทางกลับกัน เราจะได้ตำแหน่งที่แน่นอนของอักขระสตริงอินพุต จากนั้นเราสามารถเข้าถึงอักขระนั้นได้โดยส่งหมายเลขดัชนีในเมธอด at()

ข้อผิดพลาดและข้อยกเว้น

ไม่มีข้อยกเว้นหากเราป้อนค่าดัชนีของอักขระสตริงให้น้อยกว่าหรือเท่ากับความยาวสตริงอินพุต หากเราส่งดัชนีที่มากกว่าความยาวของสตริงอินพุต ข้อยกเว้นที่ส่งออกมาจะอยู่นอกช่วง

ตัวอย่าง 01

ตอนนี้เรามาเริ่มอธิบายตัวอย่างแรกและง่าย ๆ ของเมธอด string at() เราต้องการคอมไพเลอร์ C++ ที่เข้ากันได้กับเมธอดสตริงเพื่อใช้โปรแกรมของเรา ในการเขียนโค้ดโปรแกรมใน C++ เราจำเป็นต้องมีไลบรารีพื้นฐานเสมอเพื่อใช้ตัวปรับแต่งของ C++ ในโปรแกรมที่มีอยู่ ไลบรารีแรกที่เราใช้ในโปรแกรมนี้คือ “#include ” เครื่องหมาย “#” สั่งให้คอมไพเลอร์โหลดไฟล์ส่วนหัว คีย์เวิร์ด “include” รวมไฟล์ส่วนหัวไว้ในโปรแกรม และ “iostream” ระบุการป้อนข้อมูลจากผู้ใช้และการแสดงข้อมูล

ในการใช้สตริงและวิธีการสตริงทั่วทั้งโปรแกรม เราได้รวมไฟล์ส่วนหัวที่สอง ซึ่งก็คือ “#include ” จากนั้นเราก็ใช้คำสั่ง “using namespace std” ซึ่งป้องกันไม่ให้คลาส ฟังก์ชัน และตัวแปรใช้บริบทเดียวกันตลอดทั้งโปรแกรม

หลังจากนำเข้าไลบรารีและคำสั่งพื้นฐานแล้ว ตอนนี้เราจะไปยังฟังก์ชัน main() ของโปรแกรม ฟังก์ชัน main() ใช้เพื่อเขียนบรรทัดโค้ดจริงที่เราต้องการนำไปใช้และรับผลลัพธ์จากบรรทัดนั้น ในบรรทัดที่ 8 เราประกาศตัวแปร 'str' ​​ประเภท 'string' จากนั้นเราเริ่มต้นสตริงอักขระเป็นตัวแปร 'str' ต่อไป เราเริ่มต้นสตริงอักขระอื่นเป็นตัวแปรเดียวกัน “str” และพิมพ์โดยใช้เมธอด cout() ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าของ C++

จากนั้นเราต้องการรับขนาดของสตริงที่เราเพิ่งสร้างขึ้น สำหรับสิ่งนั้น เราได้เรียกใช้ฟังก์ชัน size() ด้วยการต่อตัวแปรสตริง ซึ่งก็คือ 'str' ​​และส่งฟังก์ชันทั้งหมดไปยังเมธอด cout() เพื่อให้เราสามารถแสดงผลได้ จากนั้นเราต้องการพิมพ์ความจุเริ่มต้นสำหรับสตริงอักขระอินพุต เราจะใช้ฟังก์ชัน capacity() ร่วมกับการต่อตัวแปร 'str' เราได้เริ่มต้นสตริงแรกเพื่อรับความจุของสตริงจากนั้น

หลังจากได้ขนาดและความจุของสตริงอักขระที่ป้อนแล้ว เราจะดำเนินการต่อ จากนั้นเราประกาศตัวแปร 'res' ประเภท 'char' ซึ่งหมายความว่าเรากำลังสร้างตัวแปรประเภทตัวอักษร ในตัวแปรนี้ เราจะเก็บอักขระจากสตริงอินพุตที่เราต้องการเข้าถึง ดังนั้นเราจะเรียกเมธอด at() และส่งหมายเลขดัชนีของอักขระในนั้นแล้วต่อเข้ากับสตริงอินพุต 'str' จากนั้นเราต้องการพิมพ์องค์ประกอบ เราจึงใช้เมธอด cout() ซึ่งเป็นเมธอดที่กำหนดไว้ล่วงหน้าของ C++ และส่งตัวแปร “res” เข้าไป

ตามที่กล่าวไว้ในเมธอด at() เราสามารถแทนที่อักขระได้ สำหรับการแทนที่ตัวละครแต่ละตัวที่เราเข้าถึงได้คือ อันดับแรกเราจะเขียนตัวแปรหรือสัญลักษณ์ใดๆในเครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยวแล้วกำหนดให้กับเมธอด at() โดยเขียนชื่อตัวแปรว่า “str” ก่อน แล้วต่อเมธอด at() เข้าด้วยกัน แล้วส่งเลขดัชนีใน มัน. จากนั้นเราจะแสดงโดยใช้เมธอด cout()

ตัวอย่าง 02

นี่คือตัวอย่างที่สองของเมธอด at() ของประเภทข้อมูลสตริงในภาษา C++ การดำเนินการตามตัวอย่างนี้เหมือนกับที่เราดำเนินการข้างต้น ถึงกระนั้น ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือเราเข้าถึงตัวละครเพียงตัวเดียวพร้อมกัน ที่นี่เรากำลังเข้าถึงสตริงอินพุตทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ เราจึงประกาศตัวแปรประเภทสตริง “str” และกำหนดอินพุตสตริงให้กับตัวแปรนั้น จากนั้นเรามีตัวแปร 'res' ของประเภท 'int' และเราได้เก็บความยาวของสตริงไว้ในนั้น จากนั้นเรามี 'for loop' เพื่อให้เราสามารถพิมพ์อักขระสตริงอินพุตทีละตัวในบรรทัดเดียว

นี่คือผลลัพธ์ของภาพประกอบค่าใช้จ่าย:

บทสรุป

ในบทบรรณาธิการนี้ เราได้มาทำความรู้จักว่า string at() method คืออะไร และเราจะใช้ method นี้อย่างไร เรายังได้เรียนรู้รูปแบบการเขียนของเมธอด at() และประเภทของข้อผิดพลาดและข้อยกเว้นที่เราจะได้รับหากเราทำผิดพลาดเชิงตรรกะ เราใช้ภาพประกอบหลายภาพเพื่ออธิบายโค้ดทุกบรรทัดอย่างครอบคลุม ฉันหวังว่าคุณจะได้เรียนรู้มากมายจากบทช่วยสอนนี้